Alle weekmarkten in Nederland als immaterieel erfgoed?

Was het maar zo eenvoudig!

Centraal Bestuurder Mitchel Sauer onderzoekt voor u of dit de oplossing is voor de problematiek rond Schaarse Vergunningen. Wat zou het toch mooi zijn als de Nederlandse warenmarkten op de Unesco lijst van immaterieel erfgoed komen te staan. Dan zouden alle problemen met betrekking tot de schaarse vergunningen opgelost zijn? Was het maar zo eenvoudig…

Vooroordelen
Over immaterieel cultureel erfgoed bestaan een aantal vooroordelen. Zo denken mensen vaak dat dit erfgoed statisch is.
Dat het niet verandert. En dat het garantie biedt voor de toekomst. Niets is echter minder waar. Immaterieel cultureel erfgoed leeft.
Het past zich ook aan de tijd aan. Tradities die alleen vasthoudend aan het verleden, lopen het risico de voeling kwijt te raken met de hedendaagse samenleving. De relevantie gaat verloren.

Sinterklaas
Op de lijst van Unesco staan tal van nationale en regionale tradities. Het is bedoeld om de beoefenaars van verschillende gebruiken te beschermen. Een gemeenschap kan zelf zaken indienen voor deze lijst. Op de Nederlandse lijst staan onder andere de Dodenherdenking op 4 mei, het Sinterklaasfeest en ook een aantal weekmarkten in Nederland.

Garantie?
Biedt de status als erfgoed ons garantie? Helaas niet! Het carnavalsfeest in de Belgische stad Aalst is door Unesco van de lijst immaterieel cultureel erfgoed verwijderd. Het feest raakte in opspraak vanwege antisemitische verwijzingen in de optocht met praalwagens. Tevens is er momenteel een discussie of het sinterklaasfeest in haar huidige vorm onderdeel kan blijven van het immaterieel erfgoed. Je kunt dus gerust stellen, dat in het verleden behaalde rendementen, geen garantie bieden voor de toekomst.

Gelijkheidsbeginsel
In 2016 is door de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State het bestaan erkend van een nationale rechtsnorm, die gevolgen heeft voor de besluitvorming over schaarse vergunningen (Speelautomatenhal Vlaardingen). Het gelijkheidsbeginsel betekent volgens deze uitspraak voor de verdeling van schaarse vergunningen, dat het gemeentebestuur aan (potentiële) gegadigden gelijke kansen moet bieden om in aanmerking te komen voor deze vergunningen.

Drie verplichtingen
Het bieden van gelijke kansen houdt voor het bestuur in ieder geval drie concrete verplichtingen in tegenover de gegadigden voor een vergunning:

1. Bied ruimte om naar een beschikbare vergunning mee te dingen;
2. Maak vooraf kenbaar door een passende mate van openbaarheid dat één of meer schaarse vergunningen beschikbaar zijn, in welk tijdvak aanvragen ingediend kunnen worden, hoe deze worden verdeeld over de gegadigden en welke criteria daarbij gehanteerd worden, zodat de gegadigde zijn aanvraag daarop kan afstemmen;
3. Laat de duur van een vergunning niet onbepaald en maak deze niet buitensporig lang, zodat de vergunninghouder niet onevenredig wordt bevoordeeld ten opzichte van andere gegadigden.

Gelijke kansen
Immaterieel erfgoed mag dus nooit leiden tot uitsluiting of discriminatie van minderheden en moet iedereen gelijke kansen blijven bieden. En dat is net wat het gelijkheidsbeginsel betekent. Volgens deze uitspraak moet, in zake de verdeling van schaarse vergunningen, het gemeentebestuur aan (potentiële) gegadigden gelijke kansen bieden om in aanmerking te komen voor een vergunning.

Helaas kunnen we hieruit wel de conclusie trekken dat Cultureel Erfgoed niet de oplossing is voor onze problematiek m.b.t. de schaarse vergunningen.

 

Meer informatie over schaarse vergunningen:
www.cvah.nl

 

Mitchel Sauer

Penningmeester

M: 06 – 5799 0277
T: 036 -5409945
E: m.sauer@cvah.nl